27 en 28 Juli, 2017

29 juli 2017 - Arusha, Tanzania

Good morning!

Donderdagochtend werd ik wakker en ik dacht wat hoor ik toch?! Bleek het te regenen; de eerste keer in 2,5 week. Nu is het hier 's ochtends erg koud en 's middags klaart de zon dan gelukkig weer op. Maar dat het regende was toch wel een verrassing. Na ontbeten te hebben ben ik rustig naar het werk gereden, en daar heb ik samen met een andere vrijwilligster (Gina) de PDP's doorgelezen. Dit staat voor Personal Development Plan en iedere student heeft er een. Hierin wordt beschreven wat goed en minder goed gaat, m.b.t. stage en Hi5 (de vijf vingers; be positive and professional, have a goal and direction, stand out and be proud, be loyal and a team player, take little but smart steps). Ook wordt er een actieplan opgesteld om op die manier de 'vinger' die minder goed gaat te trainen en dus beter te worden in dat onderdeel, vb. to show more confidence by giving a presentation to the other students and the teacher (middle finger). De Hi5 trainers schrijven deze PDP's voor hun eigen groepje studenten en de vrijwilligster en ik mochten met onze psychologische achtergrond (Ja, zij heeft Toegepaste Psychologie gestudeerd) beoordelen of deze PDP's zijn geschreven volgens het feedback plan; positief - negatief - positief. Dit vond ik erg leuk om te doen en ook het verschil in feedback te lezen tussen de trainers. Hierna hebben wij onze Engelse energizers uitgewerkt. Bijvoorbeeld de energizer 'cross the line'. We hebben statements bedacht, grappige en wat serieuzere, en als deze statement op jou van toepassing is, dan mag je over de streep. Deze energizers zijn ervoor bedoeld om elkaar wat beter te leren kennen, maar ook om het Engels te trainen (grammatica etc.). En het belangrijkste is dat energizers extra energie geven en dat daardoor zowel de trainers als de studenten weer worden opgeladen en er dus weer tegenaan kunnen. Verder heeft de vrijwilligster mij nog een beetje geholpen met het voorbereiden van de bijles en daarna was het alweer lunch. Na de lunch begon ik aan het netjes maken van de mappen. Niet het leukste werk, maar ergens wel rustgevend. Om twee uur kwam er een groep van 30 Amerikaanse studenten (die vrijwilligerswerk doen op een school naast die van ons) om allerlei activiteiten te doen met de studenten van Jobortunity. Ontzettend leuk! Iedereen was zo enthousiast en ze hadden samen erg veel lol. Hoeveel mensen in Tanzania kunnen er nou zeggen dat ze een hele middag met Amerikanen hebben opgetrokken en samen o.a. Engels hebben geoefend?! Aan het eind van de middag was het weer mijn beurt om bijles te geven, tweede poging voor de present tense, en dit keer ging het een stuk beter. Ik heb besloten om voor nu de negative sentences (don't, doesn't, not) achterwege te laten en alleen te focussen op de positieve zinnen in de present tense. Dit was een goed idee! Ik heb de studenten weer huiswerk meegegeven om de present tense te oefenen en we zullen maandag zien hoe dat is gegaan. Na afloop kwamen er nog twee studenten naar mij toe die graag met mij op de foto wilden, dus het was weer even picture time.

's Avonds hebben we heerlijke pannenkoeken en ananas gegeten om vervolgens op tijd naar bed te gaan. 

Gisteren ochtend weer fris en fruitig naar het werk gegaan waar ik tijdens de morning meeting heb gedeeld dat ik de komende week iets minder aanwezig zal zijn (in overleg). Zo loop ik op vrijdag een half dagje mee in het ziekenhuis en heb ik ook iemand gevraagd om bij zijn project een kijkje te komen nemen (Het gaat om het bedrijf Do4Africa van Joep en Marjolijn, later meer info, mits dit doorgaat.). Ook zal ik waarschijnlijk dinsdag 8 augustus met twee vrijwilligers meegaan en hun project bezoeken, wat inhoudt dat ze voorlichting geven aan de Masaai. Dit lijkt mij erg leuk, direct contact met deze stam! 

De lunch op Jobortunity leek wel aan te duiden dat het feest was. We aten gewoon Chips Mayai!! Aardappel omelet met groenten en chilisaus, mjammie! In de middag verder gegaan met het verzamelen van werkwoord opdrachten en Engelse boeken die de studenten eventueel kunnen lezen. Ik heb ook de opdracht gekregen om in Arusha city wat Engelse boeken te zoeken. Hopelijk hebben ze die. Toen ik om half vijf naar huis ging, nam ik van iedereen afscheid, toen ik opeens zei: doei doei, fijn weekend! Gelukkig had ik het meteen door, maar de trainer (Jonah) vond het wel grappig haha. En dat terwijl ik op het werk continue Engels spreek! In de dala dala ook weer een hele ervaring rijker geworden. Ik zat naast een man die een gesprek met mij begon. Hij vroeg hoe de environment hier is (dat vragen ze allemaal, waarop ze dan graag willen horen dat Nederland helemaal geweldig is, wat ik niet ga zeggen). Ook vroeg hij hoe ik het hier vind, waarop ik antwoordde dat ik mij hier eigenlijk best thuis voel. Toen vroeg hij of ik een Tanzaniaan wil worden, op dat moment wist ik niet hoe snel ik weg moest komen. Heb keurig gezegd dat dat het hem waarschijnlijk niet gaat worden, waar hij zich dan weer over verbaasde, omdat ik het hier leuk vind. Goed, gelukkig geen aanzoek later, kwam ik keurig aan op de plek van bestemming.

's Avonds zijn we met de hele groep uiteten geweest, als afscheid van een van de vrijwilligsters (Sarah), die vandaag vertrekt. Ik ga haar missen! We hebben bij de Blue Heron gegeten, waar ik sinds een week vegetarisch te hebben gegeten, voor het eerst weer vlees heb gegeten. Een hamburger, en lekker dat hij was!! De Blue Heron is een erg gezellig plekje, je zit buiten bij kaarslicht en de banken zijn versierd met allerlei mooie, kleurige kussens (ideetje voor thuis). Hierna zijn we nog naar Empire geweest, waar we met een aantal nog even een drankje hebben gedaan. Er was een live band en daar genoot ik enorm van!! Het enige wat een tikkeltje ongemakkelijk was, was dat wij de enige blanken waren. Iedereen stond tegen de bar aan te leunen en ons aan te staren. Ook heb ik nog nooit zoveel dronken Tanzanianen bij elkaar gezien. Nu ik erover nadenk, ik weet niet hoe zeer drank hier een probleem is. 's Nachts moet je ook opletten welke taxi je neemt (wij hebben gelukkig wel veilige telefoon nummers van taxi chauffeurs), omdat de bestuurder dronken kan zijn. Dit geldt trouwens ook voor de piki piki drivers. 

Goed, om twaalf uur waren we weer veilig thuis en ben ik lekker gaan slapen.

Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag vandaag!

Kwa heri,

Anne-Fleur
 

Foto’s

1 Reactie

  1. Ria:
    29 juli 2017
    hallo Anne-Fleur - het is ongelofelijk een bijzonder land - ontdek jij ook he?
    de kussens zijn heel leuk - de blauwe van de foto zeker.
    je Engels krijgt zo wel een boost - allemaal goed.