25 en 26 Juli, 2017

Good evening,

Gisterenochtend eerst lekker ontbeten en daarna met de dala dala naar Jobortunity vertrokken. De dag begon rustig om vervolgens rond een uur of 10 een modeshow te houden voor de studenten. Er waren verschillende soorten kleding thema's. Zo mocht ik de catwalk oplopen in office kleding, een pyjama en feestkleding, maar mochten anderen sportkleding en kerk/moskee kleding showen. Het was een leuke ochtend, maar als ik eerlijk ben voelde ik mij wel een tikkeltje ongemakkelijk/ verlegen zo voor al die studenten.... Wat ik bij lesgeven dan weer niet heb. Tussen de middag lekker gegeten en daarna verder gewerkt aan het maken van luisteropdrachten en het voorbereiden van de bijles. De bijles zelf ging erg goed!! Ik was aangenaam verrast. We hadden het huiswerk besproken en ze hadden het goed gemaakt gelukkig :) 

's Avonds zijn we met bijna alle vrijwilligers naar Via Via gegaan. Dit is een club, maar was nu omgebouwd tot bioscoop. Ze hadden een groot scherm opgehangen waarop we de film Going In Style (met Morgan Freeman!!) konden kijken. Hiernaast hebben we er ook avond gegeten en kregen we gratis popcorn. De popcorn hadden ze bestrooid met peper. Dit had ik nog nooit op, maar was erg lekker! De film was heel leuk en rond elf uur lag ik in mijn bed, na te denken over de dag...

Vandaag zoals altijd weer begonnen met een morning meeting om vervolgens verder te gaan met luisteroefeningen maken. Maar goed, aan alles komt een eind, dus ook aan deze oefeningen. Ze zijn af, aangevuld en wel. Ik ben erg blij met wat ik allemaal heb gemaakt! Alleen nu rest de vraag wat ik verder ga doen (naast de bijles). Ik heb aan een van de trainers gevraagd of hij nog 'klusjes' had, maar hij wist niks. Hetzelfde heb ik aan een vrijwilligster (Mieke) gevraagd en zij had wel wat taakjes. Waaronder gaatjes maken in het papier van 20 mappen en het verzamelen van gegevens van de studenten. Tja.... morgen ochtend ga ik maar even vragen of ze nog andere, wat uitdagendere dingen te doen hebben. En als niet, dan ga ik opzoek naar een extra project. Dat ik bijvoorbeeld 3/4 dagen bij Jobortunity werk en 1/2 dagen bij....? 

Ondanks dit ben ik nog steeds erg blij dat ik bij Jobortunity mag werken! Het contact met zowel het team als de studenten wordt steeds beter, dat vind ik erg mooi om te zien. Tijdens de lunch kwam er een student (Doreen) naar mij toe die graag een gesprek met mij wilde voeren. Dit hebben we dan ook gedaan. Haar Engels was zo goed, met een beetje een Amerikaans accent! Wat een studie bij Jobortunity van bijna een jaar wel niet met je kan doen. Ze vertelde mij dat ze mede Engels leert door Engelse liedjes te beluisteren en na te zingen. Ik heb haar wat favoriete nummers van mij gegeven en die gaat ze beluisteren. De mooiste zal ze oefenen en voor mij zingen! Wat een eer :) Verder heb ik tijdens de lunch ook een mooi gesprek gehad met een van de vrijwilligers (Mieke). Zij is al wat ouder en heeft vorig jaar ervoor gekozen om in Tanzania te gaan wonen. Ze heeft haar kinderen 'achter gelaten' in Nederland en voor zichzelf gekozen. Voelde zich niet meer thuis in Nederland, dat continue gezeur over elk (klein) dingetje én de individualiteit. Net weten hoe je buurman heet, maar verder dan dat gaat het niet. Hier is het echt een community en ben je op elkaar aangewezen. Ze vertelde mij dat de grootste shock komt als ik terug ben in Nederland. Dat je je dan pas realiseert hoever de twee werelden uit elkaar liggen. Ze vroeg mij ook: Waarom ben je écht hier? Dat zette mij wel aan het denken. Waarom ben ik in Tanzania, waarom heb ik deze stap gemaakt? Ik wil een wereldverbeteraar zijn, mensen kunnen helpen. Maar ben ik ook opzoek naar mijzelf? Of ben ik hier omdat ik iets mis? Vragen die nog beantwoord mogen worden.....

Aan het einde van de middag heb ik weer bijles gegeven, dit keer was de present simple aan de beurt. Het bleek moeilijker te zijn dan de stof van (eer)gisteren. Ik probeerde negatieve sentences uit te leggen (don't vs not), maar het kwartje viel bij de helft niet. Ik raakte een beetje gefrustreerd, omdat ik op allerlei manieren het probeerde uit te leggen. Ik weet dat ik niet kan verwachten dat ze het allemaal in een keer begrijpen. Maar ik denk dat de studenten iets anders nodig hebben. Morgen maar even goed nadenken over hoe en wat en dit ook met de trainers bespreken.

's Avonds weer hutspot gegeten en afscheid genomen van de familie. Wel gek, het zal nu een stuk rustiger worden in huis.

Liefs Anne-Fleur