15 Juli, 2017

Hoi hoi,

Gisterenavond na het werk ben ik met Kim mee naar haar huis gegaan. Samen hebben wij het eten voorbereid voor alle vrijwilligers die bij haar thuis waren uitgenodigd. Haar man heeft ook een eigen bedrijfje en ook hij had wat vrijwilligers uitgenodigd. Ontzettend leuk idee! Meteen een goede kans om nieuwe mensen te ontmoeten en hun verhaal te horen. Verder vond ik het een goed moment om haar te verrassen met een groot deel van jullie bijdrage aan de school. Hiervoor wil ik jullie nogmaals bedanken, en Kim ook! Ze is er ontzettend blij mee en erg dankbaar voor! Ik heb gezegd dat ik de komende weken zal kijken waar het geld eventueel in geïnvesteerd kan worden. Ook zal ik aan de trainers van Jobortunity vragen of zij nog dingen 'missen'. Ik hoop in de toekomst dan foto's te ontvangen van de verandering(en). Ik laat jullie dit natuurlijk tegen die tijd weten! 

Even later kwamen de andere vrijwilligers aan en heel toevallig waren er daar een paar van die ook bij Mama Mackrine verblijven. Zij werken mee aan het project van de man van Kim. Samen hebben we lekkere burrito's gegeten en ik heb mijn eerste plaatselijke biertje op: Serengeti bier, super lekker! 'S avonds afscheid genomen van Kim, want zij vertrekt morgen naar Nederland. Wel fijn om haar, ook al was het maar kort, eventjes gezien te hebben. Ze is een groot voorbeeld voor mij.... Zij draagt iets (moois) bij aan deze wereld.

Vanochtend om tien uur zijn we met een grote truck richting de Hotsprings gereden. Ik was gisteren door de vrijwilligers uitgenodigd om vandaag mee te gaan hiernaartoe. Dit is een warm meer in the middle of nowhere. Daar kon ik geen nee tegen zeggen! Een reis van twee uur, waarvan een uur op normale wegen en een uur door zand met uitstekende-keien-wegen was begonnen. Ik kan niet anders zeggen dan dat deze route ontzettend bijzonder was! Allereest de normale weg. Je mag hier maar 40 km/h en om de 500m staat er politie die random auto's laat stoppen. Langs de weg waren er vele zonnebloemen te zien, waar ik mij erg over verbaasde. Zaterdag is markt dag, dus op sommige plekken was het een drukte van jewelste. Ook waren er busjes die zo onstabiel waren dat de chauffeurs niet te hard aan hun stuur moeten draaien, of de bus valt om. Na een uur kwam de zandweg. Gefocust, bijna bezeten, en met een snelheid van 55 km/h racede onze chauffeur over de wegen, met net geen aanrijding met een piki piki (motor) of geit tot gevolg. We reden dwars door de 'echte' dorpen, zagen vrouwen met enorme manden gevuld met groenten op hun hoofd, termieten hopen (die echt enorm zijn!), en zelfs een Maasai ('nomadische' stam in Tanzania). Ik keek echt mijn ogen uit, zo mooi vond ik het! Uitgestrekte droge vlaktes met Afrikaanse bomen; het beeld dat je kent van.... tv/ foto's... De mensen uit deze dorpen moeten kilometers lopen om ergens te komen en sjouwen hout met behulp van ezels. Zo primitief is het, geen elektriciteit, maar vuurtjes stoken. Overleven met de dingen die de natuur hen geeft. Leven op de manier waarop het leven op deze aarde begon. 

Even later kwamen we aan bij de Hotsprings. Super mooi! Helder blauw water omgeven door riet en bomen. Ook hing er een touw waarmee je het water in kon springen. Natuurlijk heb ik dit gedaan, voelde me net Jane. Er was een flinke stroming, dus ik heb het watertrappelen weer even bijgespijkerd. Ook kon je via een smal watertje naar een ander meer. Hier was zoveel rust, zoveel vrede! Met een Belgische vrijwilligster die ik vandaag heb ontmoet, heb ik nog een klein rondje gelopen. We hebben een watervalletje gezien, uitzicht op prachtige bergen en echte oases, een man die zich in het water opfriste en busjes met teksten als GOD IS GOOD. 

Aan het einde van de middag zijn we weer dezelfde weg terug gereden. Eenmaal thuis bleek het dat ik opeens mijn kamer was uitgezet. Er waren twee vrijwilligers aangekomen die bij elkaar op de kamer moesten slapen. Hierdoor slaap ik nu ergens anders. Ach ja, Hakuna Matata (no worries). 's Avonds zijn we met alle vrijwilligers uiteten geweest bij Njiro, na eerst 1 km te hebben spook gereden (letterlijk zig zag tegen het verkeer in). Hier zijn allerlei restaurantjes, waar je van elk restaurant een menukaart in je hand gedrukt krijgt en waar je vervolgens zelf kan kiezen wat je wilt eten. Erg leuk en ik heb lekker gegeten! 

Slaap lekker!

Liefs Anne-Fleur