19 Februari, 2019

Bonjour!

Na goed te hebben geslapen en een stevig ontbijt, liepen Daniela, Saraí en ik op tijd richting Old Montréal. De Lonely Planet die ik van mijn huisgenoten heb gekregen, bevat een uitgestippelde tour door dit gedeelte van Montréal. En wie geeft er een beter advies dan de Lonely Planet? Precies… Met de kaart in mijn hand belandden we even later in een straat met prachtige gebouwen! Ik moest zo erg aan Parijs denken! Dit werd versterkt toen ik verderop in de straat een gebouw zag dat ontzettend op de Notre-Dame in Parijs lijkt. Dit gebouw is de start van de Old Montréal Tour en geloof het of niet, het heet de Notre-Dame. Ik zou ik niet zijn als ik deze basiliek niet even van binnen ging bekijken. Wauw! De basiliek heeft een groot altaar met een zacht blauw licht. Het is erg mooi gedecoreerd en heeft veel details, maar niets is te veel. Zoals altijd, ging ik zitten op een van de kerkbankjes, terwijl ik rustig rondkeek en dacht aan God – in al zijn/ haar vormen en maten. Op de een of andere manier dwalen mijn gedachten in een kerk altijd af naar het geloof en allerlei vragen die daarbij komen kijken. Maar telkens eindig ik met de bevestiging dat er een God/ Hogere Ziel is, wat ergens best rustgevend is. Maar hoe, wie, wat, waar, ik weet het niet… Graag wil ik nog een mooi gedicht met jullie delen dat ik in de kerk had gelezen:

‘’Where there is hatred, let me sow love;
where there is doubt, faith;
where there is despair, hope;
where there is darkness, light;
where there is sadness, joy.’’

Na de Notre-Dame liepen we langs de voormalige bank van Montréal, die gezeteld was in net zo’n mooi oud gebouw, en langs de Royal Bank Tower welke Montréal’s grootste gebouw was in 1928. Hierna maakten we een stop in een klein café volledig gericht op Maple Syrup. Hier heb ik ook de Canadese traditie gezien van het maken van een Maple Cyrup lolly (opwarmen van de syroop – daarna in ijs gieten en oprollen)! Ze verkochten er stroopwafels (!!) heeeerlijke taartjes, dus ik heb meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om een lekker, zelf-gemaakt, chocolade taartje te eten. In dit café hadden we spontaan afgesproken met een andere internationale studente, Arcadia, gezien zij alleen was in Montréal. Met z’n vieren vervolgden we onze tour, met wat ‘’afwijkende’’ stops in onder andere Marché Bonsecours. Dit is een groot warenhuis in, alweer, een super mooi oud gebouw. Binnen waren er kledingwinkels, kunstwinkels en toeristen winkels, naast twee cafés en een museum. Veel van de dingen die ze verkochten waren ook gebaseerd op en/of gemaakt door de Indianen. Hierna liepen we langs Château Ramezay en L’Hôtel de Ville (stadhuis). Om eerlijk te zijn is dit écht het mooiste stadhuis dat ik ooit heb gezien! Terwijl we verder naar de Old Port (haven) liepen, kwamen we in contact met een goederentrein die langzaam door de sneeuw reed. Dat was zo’n mooi gezicht! De haven was trouwens compleet bevroren en er waren dan ook geen boten aangelegd. In plaats hiervan hadden ze een kleine schaatsbaan gemaakt met in het midden een reuzenrad. We liepen langs o.a. Place d’Youville (dit zou het mooiste plein van Old Montréal zijn, maar dat viel nogal tegen – misschien in de zomer) en lunchten we, op aanrader van de Lonely Planet, in het hart van Old Montréal in de bakkerij-café Olive + Gourmando. Die aanrader was meer dan terecht! Ze hadden er zelfs échte appelflappen. Daniela is ontzettend fan van boeken en elke boekenwinkel of bibliotheek die ze ziet, wil ze graag bezoeken. Zo kwamen we langs een boekenwinkel die ‘’Blind date with a book – avec un livre’’ boeken verkocht. Dit is een ingepakt boek die je iemand, of jezelf (blind) kunt geven. Van te voren weet je dus niet welk boek je koopt. Dat vond ik een heel leuk idee! Er was een speciale Psychologie afdeling en ik vond een boek genaamd Healing Trauma with Guided Drawing – Cornelia Elbrecht. Dit is een boek dat uitlegt wat de tekeningen van kinderen betekenen en welk eventueel trauma erachter schuilt. Zoals ik al zei wil ik graag (letterlijk) creatieve vrijheid hebben, mocht ik in de toekomst met kinderen werken. Dus misschien is die boek wel een goede investering. Om het thema boeken erin te houden, liepen we vervolgens naar de BanQ. Eén van de twee bibliotheken in Montréal. Bij aankomst moesten we al onze spullen afleveren en kregen we een waslijst met regels, gezien er veel oorspronkelijk werk (livres d’archives) aanwezig is. Klaar om de bieb te bezichtigen, bleek dit nog niet zo makkelijk te zijn. Er waren meerdere verdiepingen en nergens stond duidelijk aangegeven hoe we bij de bieb moesten komen. We dachten de trap te nemen, maar deze leidde niet naar de juiste bestemming. Toen we het trappenhuis weer wilden verlaten, konden we echter de deur niet meer uit. Er was een pas voor nodig die wij niet hadden. We liepen naar boven, naar beneden, maar nergens konden we uit. We zaten dus vast. Gelukkig had Daniela haar telefoon bij zich, dus ik belde de BanQ. Alleen niemand nam aan én de BanQ zou sluiten om 17 uur en inmiddels was het 16:57 uur. Ik raakte lichtelijk in paniek, we zagen geen andere uitgang (letterlijk en figuurlijk), dus we besloten 911 te bellen. Terwijl ik de medewerker aan de lijn had, legde ik ‘’rustig’’ uit wat er allemaal aan de hand was en zij besloot iemand onze kant op te sturen om ons te bevrijden. Ietsjes later hoorden we voetstappen, de directrice van de bibliotheek had ons ‘’per ongeluk’’ gered. Wat een opluchting! Ik belde 911 weer terug en trok de melding in. Inmiddels hadden we de directrice uitgelegd wat er was gebeurd en ze besloot ons een korte rondleiding door de bibliotheek te geven. Een betere afloop kon niet! Zij is trouwens een Française die gebrekkig Engels sprak, dus ik heb gelijk mijn nogal gebrekkige Frans geoefend. Jeetje wat gaat dat achteruit, verbaal gezien dan. Goed, we liepen verder naar de tweede bibliotheek van Montréal. Dit is een extreem groot gebouw met vijf verdiepingen, waar gelukkig meer dan genoeg mensen rondliepen. Er was geen ruimte om te verdwalen, geen rare trappenhuizen én er waren wegaanwijzingen. De bibliotheek lag trouwens middenin Latin Square en gezien ik met twee Latina’s op stap was, wilden zij graag de omgeving een beetje verkennen. Echter, het was inmiddels al donker, dus we zagen niet zoveel van de Zuid-Amerikaanse invloeden. We besloten dus via Saint Laurent (waar ze veel streetart – murals – hebben) naar huis te lopen. 

Bisous xxx