26-31 Mei, 1 Juni, 2019

1 juni 2019 - Victoria, Canada

26-05-2019

De laatste ochtend met gezelschap. Dat gaf mij toch een beetje een leeg gevoel. Ondanks dat ik het fijn vind om straks weer dingen alleen te kunnen ondernemen, zal ik toch een maatje missen. Klara en ik liepen richting een Street Block Party, een soort van straatfeest/braderie met allerlei kleding, sieraden en eettenten. Er was zelfs een live band en ze waren zo goed! Mensen op rollerskates die voor het podium aan het dansen waren. Geweldig, muziek verbindt. Vervolgens liepen we via Beacon Hill Park terug naar het hostel waar ik afscheid heb genomen van Klara. Toen ben ik zelf op stap gegaan met de Lonely Planet onder mijn arm. Zo ben ik naar Fan Tan Alley (het smalste straatje van Canada), Chinatown en de Parliament Building (prachtig en in de avond verlicht met honderden lichtjes) gelopen en heb ik de dag beëindigd met een straatoptreden.


27-05-2019

Wandeltijd! Er scheen een berg te zijn aan de rand van Victoria met een prachtig uitzicht over de stad en de zee. Dat werd dus mijn bestemming. Mount Douglas! Onderweg kwam ik langs een biologische supermarkt waar ik wat fruit heb gehaald voor tijdens de wandeling. 15km later was ik op de top van de berg, wat nog een behoorlijke klim was om die te kunnen bereiken. Maar het uitzicht, daar was alles van waar. Wauw! Ik ging op de rotsen zitten en begon te schrijven aan mijn blog terwijl de zon op mijn schouders scheen. 4 uur later met een bruine gloed op mijn huid, begon ik aan de terugtocht. Het was een ontzettend mooie dag!


28-05-2019

Vandaag heb ik een tour gedaan door het parlement. Ik besefte mij pas later dat het parlement van Canada dus in Victoria is gevestigd. Hoe grappig is dat, op een eiland?! Maar wat een mooi gebouw van binnen. Ik heb veel geleerd over de geschiedenis van Canada m.b.t. de politieke situatie en ben er tegelijkertijd achtergekomen dat Queen Elisabeth of Great Britain op papier dus nog steeds koningin is van Canada. Bizar toch? Wat dat betreft hebben de Engelsen behoorlijk wat invloed gehad (en nog steeds) op deze wereld. Na de rondleiding ben ik verder gelopen naar het strand, waar ik de hele middag heb gezeten en aan mijn reisblog heb gewerkt. Op een gegeven moment viel mijn oog op het water, zie ik nou een walvis? Ik bleef kijken, maar het bewoog niet. Toen realiseerde ik mij dat het helaas gewoon een houtje was.


29-05-2019

Aan alles komt een eind, zo ook aan Vancouver Island. Wat heb ik hier een aantal mooie dagen beleefd! Ik nam de ferry terug naar de haven in Bridgeport, waarna ik in de bus vanuit Bridgeport naar Vancouver een man ontmoette. We raakten in gesprek en maakten de rest van de reis samen door. John, wonend in Victoria, legt eens in de zoveel tijd alleen de reis naar zijn zoon af om samen te gaan vissen. Een echt mannenweekend, de vrouwen blijven thuis. Hij vertelde mij zijn verhaal en deelde zijn kijk op de wereld. Ik hing aan zijn lippen, een wijze man die ook nog eens mooi kon vertellen! Eenmaal aangekomen in het centrum, nodigde hij mij uit om samen in de plaatselijke coffeeshop een koffie te drinken. Zo attent! We praatten verder en alweer was ik zo dankbaar voor een random gesprek met een vreemde. Waarom doen we dit in hemelsnaam niet vaker? Hij beëindigde ons gesprek met de woorden: ‘’I have only bumped into a few nasty people. There are good people in this world. All we need to do is a bit of tuning. I wish you a lovely life.’’ En met deze woorden wil ik graag mijn tijd in Brits Columbia afsluiten. Morgen vlieg ik terug naar Toronto waar ik een aantal dagen bij Karen en Larry zal verblijven (dochter van Ria) om vervolgens terug naar huis te keren. Western Canada, it was my absolute pleasure!


31-05-2019 / 01-06-2019

Omdat Karen en Larry gewoon moesten werken, heb ik zelf nog wat tijd doorgebracht in Toronto. Zo ben ik nog naar Toronto Island geweest, wat voor de helft onder water stond. Dat was echt bizar, hele banken en looproutes lagen diep in het water. Toch was het eiland gedeeltelijk begaanbaar, dus had ik nog steeds de mogelijkheid om de skyline van Toronto vanaf het eiland te kunnen zien. Ook heb ik Rose nog gezien en hebben we samen wat door de stad rondgelopen. Toen ik uiteindelijk ook van haar afscheid had genomen, nam ik de tram terug naar Karen en Larry’s huis. De daaropvolgende dagen hebben zij mij rondgeleid door hun buurt. Zo hebben we de Islington United Church, de St. John’s Church (dicht) en een tentoonstelling bezocht over een uitgestorven duif. Ook hebben we een wandeling gemaakt langs dé bekende rivier van Etobicoke waarin in de zomer de zalmen rondspringen. Karen en Larry zijn gewend om tijdens de lunch uitgebreid te eten en dus hebben ze mij meegenomen naar hun favoriete restaurant. Super lief! Verder ben ik met Karen en Larry op zondag naar de kerk ‘’Our Lady of Sorrows’’ gegaan. Ik had nog nooit eerder in mijn leven een (begrijpbare) mis bijgewoond en was dus erg benieuwd. Wat ik mooi vond was dat er niet alleen nadruk werd gelegd op het geloof en op God specifiek, maar dat het ook ging om liefde en verbondenheid. Het waren de woorden van Teresa of Ávila die mij nog lang zullen bijblijven: “Christ has no body now but yours. No hands, no feet on earth but yours. Yours are the eyes through which he looks compassion on this world. Yours are the feet with which he walks to do good. Yours are the hands through which he blesses all the world. Yours are the hands, yours are the feet, yours are the eyes, you are his body. Christ has no body now on earth but yours.” Als dank voor Karen en Larry’s gastvrijheid heb ik ze op onze laatste avond mee uiteten genomen. Wat een mooi (en lekker) eind van deze laatste dagen in Canada. Dank jullie wel - Egzona, Antonia, Rose, Klara, Jasper, Tim, Alex, Charlotte, Eliza, Emma, Cristina, Sarai, Daniela, Cyril, Diane, Karen en Larry – voor alles. Met een warm hart en een hoofd gevuld met herinneringen kijk ik terug op de meest bijzondere vijf maanden ooit. Lots of love to you all!

Foto’s