Cochem 26-07-2023

Goede avond,

“Zucht” en “opgelucht“ ~ Ik denk dat dat wel deze dag typeert. Na een zware nacht met onrustige slaap en een moe lichaam van het wandelen, werden we wakker met een nog steeds lege batterij. Mutti, ik denk dat ik nu écht weet wat je bedoelt als je uit een nachtdienst komt. Met een koude plens water in mijn gezicht kon ik eventjes vooruit. We ruilden Camping Rursee in voor een vulkanisch landschap, waar we onderweg meerdere reeën langs de kant van de weg zagen staan. Als eerste stop de Dreimühlen Wasserfall. Eén woord: prachtig!! Ijskoud, helder water dat de rots omtovert tot een waar mos festijn. Stilte, rust, enkel het horen van de natuur. Om er te komen, hadden we een avontuurlijke route afgelegd door het bos. Het avontuur werd vervolgd toen ik in mijn ooghoek een bijzondere vlinder zag. Daniël werd razend enthousiast en had het vermoeden dat het om een parelmoer soort ging. Meerdere, avontuurlijke pogingen dus om dichterbij te komen, hebben we hem uiteindelijk vast kunnen leggen met de verrekijker. Het ging om de Keizersmantel, inderdaad een parelmoer soort. Daar stonden we dan, vlinders te spotten, terwijl het steeds harder begon te regenen. Met enige pas erin terug naar de auto, maar tevergeefs. Doorweekt kwamen we aan en wachtten we totdat het weer wat optrok, zodat ik veilig verder kon rijden. Dit ging, maar onderweg kromp de hemel nog eens samen en met bakken kwam het eruit. Toen we op Camping Winneburg aankwamen, keken Daan en ik elkaar aan. “Help!” Hoewel deze camping ook op een prachtige plek ligt en de zon langzaamaan weer te voorschijn kwam, hadden we eigenlijk behoefte aan één ding: een goede nachtrust en poging om weer op te laden. Dus ruilden we de camping in voor Ferienwohnung Ziemons in Cochem (vandaar de “opgelucht”). Dankbaar! Alvorens we daar terecht konden, moesten we wel nog wat tijd overbruggen. Dus gingen Daan en ik eropuit in Cochem. Een super leuk stadje aan het water met aan de ene kant van de rivier wijngaarden en aan de andere kant van de rivier Fachwerkhause. Dit alles in een bergachtig landschap. We keken en kijken onze ogen hier uit! Werkelijk waar prachtig! Allereerst bezochten we Bundesbank-Bunker Cochem, een bunker die gebouwd is in 1966 die diende voor het opslaan van geld in tijden van een mogelijke atoomaanslag (toen was de Koude Oorlog nog gaande). 22 jaar wist niemand van dit bestaan af, zelfs vele van de huidige inwoners van Cochem wisten tot voor kort niet van het bestaan af. Erg indrukwekkend om hier doorheen te lopen, een mengelmoes van gevangenis / onderzeeër. Vervolgens liepen we richting Cochem Burcht. De burcht waar je niet onderuit kan. Ik denk dat je deze van elk punt van de stad wel kunt zien, want rijkelijk torent hij boven de stad uit. Een flinke klim ernaartoe, maar met verse bramen(struiken) onderweg, was dit het helemaal waard. Eenmaal boven hadden we een prachtig uitzicht en meldden wij ons aan voor een tour. Ik moet zeggen dat ik inmiddels weer een flink duf hoofd had, Daniël ook, dus het lukte mij niet heel goed om op te letten wat er gezegd werd (vandaar de “zucht”), maar ik heb wel de burcht van binnen en buiten kunnen aanschouwen. Dat was ook zeker de moeite waard! Het bijzondere van vandaag was dat ik verschillende flashbacks kreeg naar eerdere reizen die ik heb gemaakt. De Fachwerkhause verwezen naar die uit Schwäbisch Hall, de klim naar de klim (naar tevens een burcht/kasteel) in Salzburg, de waterval naar Canada, etc. Even waande ik mij in een versnelde film van mijn leven en dit deed mij realiseren hoeveel ik al heb mogen zien, maar ook hoeveel er nog te zien valt. En dat ik ontzettend blij ben dat ik dit nu in Duitsland met Daan mag doen! 

Fijne avond.

Veel liefs!