28-31 Januari, 1-3 Februari, 2019

28-01-2019 / 29-01-2019 / 30-01-2019

Vandaag had ik weer twee seminars en heb ik gewerkt aan mijn ‘’werkoriëntatie’’ (Me & My Career) voor de Radboud. Tijdens mijn Bachelor moet ik, net zoals op de middelbare, onderzoek doen naar wat ik graag na mijn Bachelor wil gaan doen. Dit kan door middel van het bezoeken van opendagen (uiteraard), excursies naar praktijken en interviews met mensen uit het werkveld. Ik ben er al wel lang achter dat ik de therapeutische richting op wil, heel graag met kinderen wil werken en graag creatieve vrijheid heb, maar welke master hierbij past en in welk land ik mijn master wil gaan doen, daar ben ik nog niet over uit. Nu we het over Psychologie hebben, ik ben vandaag begonnen aan de Netflix serie Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes. Ik had nog nooit van hem gehoord, maar hij was één van de eerste seriemoordenaars in Amerika. Vreselijk, maar psychologisch gezien ontzettend interessant. Tijdens de documentaire kun je duidelijk zien dat dingen die je meemaakt als kind, je letterlijk kunnen maken of breken. En iedereen ontwikkelt een eigen identiteit, maar onder bepaalde omstandigheden kan het zijn dat je er nooit écht achter komt wie je nou precies bent/ wilt zijn. Het zien van deze documentaire bevestigde dan ook wel weer hoe belangrijk het is dat kinderen die zich niet zo goed in hun vel voelen, hulp mogen krijgen bij… En ik wil ze die hulp graag geven! Andere ‘’hoogtepunten’’ die ik deze dagen heb meegemaakt, is mijn wekelijkse uitje naar de supermarkt, het inleveren van een paper voor Child and Youth Studies en natuurlijk het terugkrijgen van mijn cijfer voor mijn Bachelor Thesis (8!!!!).


31-01-2019

Vandaag had ik zowel een werkgroep als een college. Voor beiden moest ik een groepje vormen en over een aantal weken zal ik met deze groepjes een presentatie houden. Dit idee vind ik toch wel spannend, met name omdat er nu écht een Engels sprekend publiek voor mij zit. Maar goed, met de juiste voorbereiding moet het wel lukken. Na mijn college namen Antonia, Saraí, Diane en ik de bus naar waar Daniela woont. Zij woont in een studentenhuis iets buiten de campus waar ze een grote bank en tv hebben. Tijd voor een Girls night Movie night. Met chips en koekjes keken we de film Midnight Sun (aanrader). Het was een gezellige avond!


01-02-2019

Hello February! Let’s start the African Heritage month! Gisteren was ik erachter gekomen dat ze hier tijdens de maand Februari extra aandacht besteden aan de geschiedenis van Afrika en de Afrikaans-Canadese bevolking. Na mijn reis naar Tanzania merk ik dat alles wat met Afrika te maken heeft, toch wel iets bij mij raakt. De mensen, de cultuur, de struggles die zij ervaren in onze moderne maatschappij. Dus ik wilde graag bij de opening van de African Heritage Month zijn. Na eerst mijn college te hebben gehad, liep ik aan het eind van de middag richting Isaac’s, waar de opening gehouden zou worden. Bij aankomst zag ik verschillende studentengroepen hun organisatie promoten en was er allerlei Afrikaans eten klaargezet, mmmm. Maar naar mijn verbazing waren er maar weinig mensen en degenen die er waren hadden een Afrikaanse achtergrond, met uitzondering van Egzona (het Zweedse meisje, zij was er ook ‘’toevallig’’). Op zulke momenten voel ik mij dus nogal ‘’white’’. Ik weet niet wat het is, maar op de een of andere manier heb ik het idee dat als ik iemand aankijk met een Afrikaanse achtergrond, zij denken dat ik hun veroordeel. Ik weet van mijzelf dat ik de laatste ben die discrimineert, of mensen in een hokje plaats. Mijn hart staat open voor alle culturen. Alleen doordat er steeds meer wordt gestreden voor een discriminatie vrije bevolking (terecht) en er wordt gewezen naar de zwakke punten binnen de samenleving waaruit blijkt dat er ongelijkheid is tussen ‘’blanke en zwarte mensen’’, leg ik extra aandacht op mijn eventuele eigen aandeel daarin. Zie het als over-evalueren. Er werd een lezing gehouden door een krachtige vrouw genaamd Lydia. Zij droeg gedichten voor gebaseerd op haar eigen ervaringen uit haar gedichtenbundel Angry. Black. Woman. 

Lydia - My Future Black Child
‘’You, my future Black child, you are everything. You are light and love. ... You told me that the kids at your school thought your cornrows look funny, and wonder why your palms are white, or if your daddy is a drug dealer, or why you are so Black. … When I saw you, and was reminded of your Blackness - I mean your Burden - I mean, your Blessing.’’ 

''I am asking you to respect what you see'', waren haar afsluitende woorden, recht vanuit haar hart. Naast Lydia, werd er een presentatie gehouden door een socioloog waarvan zijn roots in Jamaica liggen. Hij sneed kritische vraagstukken aan: Van Belgische chocolade dat gelinkt is aan slavernij, tot de vraag of Barack Obama wel echt zo'n voorbeeld was voor de Afrikaans-Amerikaanse inwoners (gezien hij pro doodstraf is) en dat Nederland ook een aandeel in slavernij had. Als we het hebben over over-evalueren… Verder trad Shaun Boothe op. Hij is een rapper uit Toronto met roots uit Jamaica. Hij is kennelijk vrij bekend en heeft in voorprogramma’s gestaan van o.a. Drake en Cardi B. Maar waar hij het meest bekend om staat, is om zijn ‘’The Unauthorized Biography Series’’. Van Martin Luther King, tot Oprah, tot Mohammed Ali, tot Bob Marley... Allen hebben hun eigen boodschap uitgedragen aan de wereld. Shaun heeft ervoor gekozen om deze boodschap om te zetten in een rap, die tegelijkertijd de geschiedenis vertelt van elk individu. Een aantal raps droeg hij voor (zie Youtube, de raps zijn echt goed) welke hij steeds inleidde met krachtige woorden. Jeetje wat een wijze man!

Shaun Boothe - Biography of Barack Obama
‘’He started to recognize his full potential, his greatness. The limitless potential that we all have. And if you recognize that in yourself and you honor it with hard work, the whole trajectory of your life can turn and change for the better. We live in a society where people try to force their expectations and labels on you, because of your home country, accent, gender... But, hold on, I don’t need to meet your expectations.‘’

Al met al, het was een ontzettend inspirerende avond!! Lydia lichtte Egzona en mij in dat er op donderdagavonden open mic avonden worden georganiseerd Downtown. Egzona schrijft ook, dus misschien dat we hier binnenkort wel samen naartoe gaan.


02-02-2019

Vandaag stond de wekker al om 6 uur, omdat Antonia, Lucy en ik om half 9 de Greyhound bus zouden nemen van St. Catharines downtown terminal naar Toronto. Helaas bleek de bus vast te staan bij de grens Amerika-Canada, waardoor het een uur vertraging had. 2 uur later dan gepland, bereikten we Toronto en terwijl ik de bus uitstapte, zag ik dat er veel sneeuw lag. Toen ik er met Erik was, had het ook gesneeuwd, maar niet zo ernstig als nu. Dus het was leuk om weer een ‘’ander’’ Toronto te zien. Allereerst gingen we brunchen bij Tim Hortons, die bekend staat om zijn koffie. Maar omdat ik geen koffie drink, besloot ik een warme chocolade melk te drinken en die was super lekker. Hierna liepen we richting het Toronto Museum of Contemporary Art, waar een 3D schilderij van Vincent van Gogh zou staan. En ja hoor, het was een uitgehold gezicht die veranderde van vorm terwijl je er voorbij liep. Bovendien leek het gezicht je telkens aan te kijken (Mona Lisa idee). Dit is een leuke straat trouwens in Toronto. Overal is kunst te zien, van schilderingen tot beelden. Hierna besloot ik mijn weg van die van Antonia en Lucy te scheiden, omdat ik graag voldoende tijd voor het Royal Ontario Museum wilde hebben. Ik heb dik drie uur rondgelopen in het bizar grote museum. Met 5 verdiepingen wist ik niet waar ik beginnen moest. Nou goed, het begin dan, en dat is op z’n minst 160 miljoen jaar geleden. Het museum is één grote reis door de tijd. Voor de mensen die niet zo geïnteresseerd zijn in wat een museum je allemaal kan leren: Ik raad je aan om HIER te stoppen met lezen en bij de volgende HIER weer verder te gaan. Terwijl ik het museum door liep, zag ik een man passievol schetsen maken van (dode) dieren, en kwam ik erachter dat Ontario een rainbow prairie en savannes heeft vol met aureolaria flava (klonk wel mooi), coyotes en vleermuizen. Wist je dat sommige vleermuizen vampieren zijn? Lijkt Twilight toch ergens een soort van waarheid te hebben... Het museum had één verdieping toegewijd aan de ijstijd en dinosaurussen. Als je mij een beetje kent, weet je dat ik dit super interessant vind. Het idee dat er miljoenen jaren geleden dieren rondliepen van 122 meter lang en 20 meter hoog, en mensen samenleefden met mammoeten, is ongelooflijk. Ja, ik heb een mammoet gezien (nagemaakt op basis van de botten die ze hebben gevonden). Het bijzondere is dat door de jaren heen, het hoofd van bepaalde dieren, zoals die van een krokodil, zo’n 3x kleiner is geworden. Vervolgens liep ik naar de Egyptenaren, waar ik inzicht heb gekregen in hoe de binnenkant van een Pyramide (welke trouwens zo hoog is als de helft van de Eiffeltoren) eruit ziet. Volgende bestemming Caïro? Hierna kwam ik langs de periode waarin alle godsdiensten zijn ontstaan. Zo ben ik te weten gekomen dat ‘’mudras’’ handtekens van Boeddha zijn en dat Shiva Nataraja de ‘’God van het Dansen’’ is en de levenscyclus van de hindoes vertegenwoordigt. Verder was een groot deel van het museum toegewijd aan de Aziatische cultuur. Wist je dat de Japanners sinds de 15e eeuw een traditie hebben genaamd de ‘”Tea Party’’. Hier vieren ze de natuur, kunst, het dagelijkse leven en leggen ze nadruk op de schoonheid, rust en imperfectie van de mens. Dit laatste vond ik wel bijzonder. Gebaseerd op een aantal documentaires die ik heb gezien van de Japanse cultuur, had ik juist het idee dat zij een bepaald ideaal nastreven, alles behalve imperfectie… Mijn laatste rondje maakte ik door het Indigenuous gedeelte van het museum, ook wel de oorspronkelijke inwoners van Canada, ook wel de Indianen. Zoals ik al eerder zei, ben ik ontzettend gefascineerd door deze mensen. Ik vond het dan ook erg leuk om meer over hun te weten te komen, hun geschiedenis, hun levenswijze, hun namen (chief Aatsista-Mahkan) en dat de Blackfoot tribe één van de grootste Indiaanse tribe is. HIER. Na mijn bezoek aan het museum liep ik terug richting de schaatsbaan van waaruit ik met Lucy en Antonia naar de Phai Northern Kitchen liep. Dit was het Thaise restaurant waar ik ook met Erik had gegeten. Net als toen, smaakte het weer super lekker. Met een voldaan gevoel, vertrokken we aan het einde van de avond weer met de bus terug naar St. Catharines. Het was een mooie dag.


03-02-2019

Volgende week is het inspectie week voor Quarry View. Dat betekent dat er iemand langskomt om ons huis te inspecteren op hygiëne, inhoud en of alles nog heel is. Dit betekende dat er werk aan de winkel was: Schrobben schrobben schrobben. Maar goed, hierna was alles weer spik en span 😊 De rest van de middag besteedde ik aan mijn huiswerk en in de avond liep ik naar DeCew Residence waar de Superbowl 2019 werd uitgezonden voor alle internationals. Ik had samen met Antonia en Diane afgesproken. Ik weet dat het in Amerika echt een ding is, maar zelf had ik nog nooit een wedstrijd gezien. Dus het was heel leuk om het nu ‘’indirect’’ mee te maken. The Halftime Show werd dit jaar ingevuld door Travis Scott, Maroon 5 en Big Boi. Door middel van lichtzakjes die de woorden ONE LOVE spelden, werd de halftime show afgesloten. ONE LOVE…