8-13 Maart, 2019

08-03-2019

Een lang weekend zonder colleges, werkgroepen of school gerelateerde opdrachten. Alleen aandacht voor dat wat is… Ik merk dat ik het ontzettend fijn vind dat mama en Erik hier zijn en dat ik mijn leven hier voor een week met hun kan delen. En dit weekend is dat in Toronto! Voor vertrek had ik mama’s gratis koffie bij Tim Hortons opgehaald. Het is Tim Hortons’ Roll Up The Rim Season: Bij aankoop van een warm drankje kun je een nieuw gratis drankje winnen, waar je achter komt als je het drink gedeelte van de beker oprolt. Hierna reden we richting de stad van de oude gebouwen en wolkenkrabbers. Terwijl ik naar buiten keek, zag ik Lake Ontario voor ons uitstrijken. Rond 12 uur arriveerden we op een parkeerplaats in Kipling waar we de metro naar het centrum van Toronto namen. De zon scheen en terwijl we naar ons hotel liepen, zag ik mama om haar heen kijken en alles goed in zich opnemen. Weet ik van wie ik het heb 😉 Op een gegeven moment liepen we langs een gebouw met een muurschildering van wel 20 meter hoog. Het was een muurschildering van Afrikaans-Amerikaanse soul, jazz (denk ik) muzikanten. Ontzettend mooi! Eenmaal in het hotel dropten we onze spullen om vervolgens mama te voorzien van een rondleiding. Erik wist de weg nog uit z’n hoofd. Toch wel handig zo’n wandelende navigatie! Omdat wij veel al hadden gezien, was het steeds van: Hé, weet je nog…? En, hé, was hier niet ‘’dit/dat’’ in de buurt…? Dit gebeurde dan ook toen we in de buurt kwamen van de St. Lawrence Market. Ik dacht het ‘’New Yorkse trappenhuis’’ gebouw te herkennen waar een 3D schilderij op geschilderd was. Erik, was dat niet het gebouw? Dus liepen we ernaartoe, mama nog steeds niets vermoedend. Totdat ze zich omdraaide en het 3D schilderij zag. Eén en al verbazing. Het schilderij neemt de gehele zijkant van het gebouw in beslag en bestaat uit ramen waardoor je naar binnen kan kijken. Het trekt je aandacht, je komt dichterbij… en dan kom je erachter dat de ramen eigenlijk een illusie waren. Vervolgens liepen we de St. Michael Cathedral binnen. Het was een erg rustgevende kerk en terwijl ik voor het altaar stond, scheen de zon precies op het mozaïek. Wauw! Hierna liepen we de St. James (LGBTQI+ kerk) binnen en hadden mama, Erik en ik even een ‘’discussie’’ over de LGBTQI+ community en hoe zij proberen aandacht en bewustzijn onder de mensen te brengen m.b.t. de rechten van de mens. In de St. Lawrence Market liepen we langs al de lekkere, verse eetkraampjes om vervolgens naar het Distillery District te lopen. Op het grote peace-teken waren nu bloemen geplakt. Ik vind het echt een leuke klein ‘’dorpje’’ binnen Toronto; het is hippie-achtig, vrede- en liefdevol. En ja, toevallig staat er een groot PEACE- en LOVE-teken. Terwijl we dit dorpje achter ons lieten, liepen we via alle nieuwe wolkenkrabber woningen naar Harbourfront. Echter, dit keer was een groot deel van Lake Ontario bevroren en dat was zo cool om te zien! We genoten van de zon, de paar eenden die in een wrak in het water zwommen en van de vliegtuigen die nog steeds hun landing op Billy Bishop Toronto City Airport maakten. Inmiddels was het 16 uur: Bier tijd! En dit in de Steam Whistle Brewery, een brouwerij op Canada’s oude ‘’Railway Roundhouse’’ (waar locomotieven werden opgeslagen en nu als historisch erfgoed te zien zijn) waar nog steeds Canada’s Steam Whistle bier wordt gebrouwen. Het was een stevige bier (kun je dat zeggen?), maar erg lekker! Met een tussenstop bij de Chipotle, besloten we ons tweede biertje in Horseshoe Tavern te drinken. Mama, Erik en ik zaten aan precies dezelfde tafel als waar Erik en ik in Januari zaten. Déjà vu… Als afsluiting van deze mooie dag, besloten we bij de Pai Thai Northern Kitchen te eten. Mmmmm 😊 Toen ik ’s avonds in bed lag, ben ik mijn leven als 20’er langs gegaan. Een jaar waarin ik weer wat meer over mijzelf te weten ben gekomen, dichterbij de persoon ben gekomen die ik graag wil zijn, ik de controle af en toe heb proberen los te laten en wat meer de grenzen ben gaan opzoeken. Ik ben dankbaar en ook voor jullie, lieve familie en vrienden! Op naar de 21…


09-03-2019

Na 365 dagen én 6 uur… Happy Birthday to me!!! Ik werd wakker met een serenade van mama en Erik: Hiep Hiep Hoera! Én een facetime gesprek met Yassie. Ze hadden allemaal hele lieve kaartjes voor mij geschreven en ik heb nieuwe oorbellen, een muts en T-shirt van Canada, twee lange mouwen shirts en merci chocolade van Ingrid (onze over buurvrouw) gekregen. Super lief en lekker; dank je wel voor de leuke cadeaus! Op internet had ik een Joodse Bakkerij gevonden: Harbord Bakery, waar we na het ontbijt naartoe liepen. Allereerst kwamen we langs het Van Gogh 3D portret tegenover de Art Gallery en de St. Patrick German Parrish. Dit is een kerk waar de missionaris St. Clement Mary Hofbauer in 1832 arriveerde. In 1846 gaf hij zijn eerste redemptorist missie in het Duits. Op dit moment is deze kerk nog steeds gewijd aan het dienen van Duitse mensen en Duitse immigranten in Toronto. Vervolgens arriveerden we in het oude gedeelte van de universiteitswijk. Er lag nu geen sneeuw meer en de zon scheen. Hierdoor was alles veel beter te zien en viel het mij op hoe mooi deze oude universiteitsgebouwen eigenlijk zijn! Er is een klein kerkje dat steeds orgel muziek speelde en studenten waren bezig met het opnemen van een film. Op 200m hiervandaan lag de Harbord Bakery. Eenmaal binnen keek ik mijn ogen uit: Alleen maar verse producten. Ik had hier stokbrood, kaasstengels en croissants gekocht voor de lunch en mama en ik besloten om bij Tim Hortons een muffin te eten als verjaardag gebak. Hierna liepen we via Chinatown naar Kensington Market, dé hippiewijk van Toronto. En juist omdat het zo’n goed weer was, kwamen alle hippies tot leven! Er stond een hippie bus met peace- en wiettekens, de geur van wierook was overal aanwezig, en One <3 Heart winkels waren geopend. Het was erg leuk om te zien en mama (en Erik) was dan ook erg enthousiast toen we een stenenwinkel binnenliepen. Hierna liepen we naar Nathan Phillips Square, want Toronto viert vandaag zijn 185e verjaardag. Hoe bijzonder is dat?! Panthea zei al, dat is een teken! 😉 Op NP Square stonden foodtrucks (met onder andere poutine en beaver tails) en er was een groot podium dat muzikanten uit Toronto een plek aanbood. Hier heb ik een nieuwe band leren kennen, genaamd Gold Complex! Deze band is zó goed (check ze op Youtube/ Spotify – ‘’Fight About Nothing’’): De dance moves en het bereik van de zanger zijn niet normaal. Terwijl Erik terug naar het hotel liep, genoten mama en ik nog een dik uur van de band. Hierna besloten ook wij via wat winkels terug naar het hotel te lopen en Erik op te pikken voor een biertje bij The Friar. Ter afsluiting van mijn eerste dag 21 zijn, hebben we bij Jack Astor’s gegeten. Het was een ontzettend geslaagde dag! Dank je wel mama en Erik dat jullie hier bij waren!


10-03-2019

Weer wat nieuws geleerd: De dag waarop landen de klok een uur vooruitzetten gebeurt niet op hetzelfde moment. Want waar in Nederland de klok pas het laatste weekend van Maart vooruit wordt gezet, gebeurde dat in Toronto dit weekend al (wat ik dus niet wist – verassing). Voor drie weken lang is het dus nog maar 5 uur verschil met Nederland. Na rustig te hebben ontbeten en al onze spullen te hebben gepakt, zeiden we Toronto gedag. Het was een leuk weekend en ook mama vindt het fijn om hier te zijn. We namen weer de metro naar Kipling waarna we met de auto richting Buffalo reden, want hier is een outlet. Om Buffalo te kunnen bereiken, moesten we de brug in Niagara Falls over die Canada met Amerika verbindt. Dit was nog een hele ervaring. We kwamen aan bij de Amerikaanse grens, moesten onze paspoorten laten zien en werden ‘’vriendelijk’’ verzocht om onze auto aan de kant te zetten en ons te melden in een kamer van Homeland Security. Terwijl we het gebouw binnenliepen, zag ik een mevrouw met een boerka, typisch dit… Eenmaal in de kamer zag ik Aziatische, Arabische, Poolse en Duitse mensen. Trump hing aan de muur en alleen stilzitten was toegestaan. Nog nooit heb ik mij zo ongemakkelijk gevoeld! Het voelde als een etnische vleeskeuring, en dat alleen maar omdat we niet Canadees of Amerikaans zijn. Het enige wat ik van deze hele ervaring heb geleerd, is dat ik nu begrijp hoe etnische minderheden zich voelen in een land waar discriminatie heerst. En jeetje, wat is dat vervelend!! Bijna een uur later werden we bij security geroepen, waar we een kort proces doorliepen voordat we onze paspoorten met visa terugkregen (we hadden een esta, maar moesten toch een visa aanschaffen). Goed, genoeg spanning voor vandaag. Althans… het dorp waar wij doorheen moesten om de outlet (of Buffalo) te kunnen bereiken, was echt een spookstad! Ik had nog nooit zoiets gezien; je krijgt er haast kippenvel van. Vervallen huizen, kale bomen, grauw, niemand te bekennen. Even later bereikten we de outlet. Hierna gingen we nog naar de Walmart en sloten we de dag af in Apple Bee’s. Chicken Tenders, yessss 😊


11-03-2019

Vanochtend heb ik eerst hardgelopen op de uni – echt super handig, ze hebben een indoor atletiekbaan met uitzicht op de basketbal velden – waarna ik een seminar had die ik écht niet kon missen. Na de seminar liep in naar mama en Erik en hebben we wat gechilled en gekletst in hun hotel. Omdat mijn vakken uit zoveel opdrachten bestaan die elk een bepaald aantal percentage meetellen, heeft Erik een Excel bestand voor mij gemaakt waarin ik een beter overzicht heb van hoe ik ervoor sta. Hierdoor kan ik nu berekenen welk cijfer ik ten minste nodig heb om uit te komen op een voldoende voor het vak. Ook al stop ik altijd 200% in wat ik doe, onafhankelijk van hoe vaak het meetelt, het zorgt in ieder geval voor wat minder druk. Thanks Erik! Aan het einde van de middag reden we naar St. Catharines Downtown waar we, ja alweer, een biertje hebben gedronken in de Sportsbar en afsloten in het Burger Restaurant. Mocht je ooit een vegetarische burger willen maken, dan is dit het perfecte recept: Burger van quinoa en kikkererwten, met geitenkaas, sla en op (!) de burger zoete aardappel friet. Mjammie!


12-03-2019

Op dinsdag ben ik altijd vrij zoals jullie inmiddels wel weten. Daarom was het ontzettend fijn om deze laatste dag helemaal met mama en Erik te kunnen besteden. Allereerst reden we naar Port Dalhousie. Dit is een stad aan Lake Ontario, met een strand, haven en twee vuurtorens. Toen ik St. Catharines een jaar geleden opzocht op internet, kwam ik deze vuurtorens al tegen. Ik zei toen al: Als ik in St. Catharines ben, wil ik deze plek graag bezoeken. Tot zover had ik echter nog niet de mogelijkheid gehad. Dus ik had mama en Erik overtuigd om hiernaartoe te gaan. Het is maar een kwartier van Brock vandaan en even later stonden we op het strand, mét zon en ijskoude wind. Wat bijzonder was, was dat het water rondom de pier was bevroren. Er lag een dikke laag ijs (op z’n minst 30cm), maar omdat het water zo wild was, nam het steeds een stukje van het ijs mee. Toen moest ik opeens aan de Noordpool denken. Daar gebeurt dat ook, maar dan door de opwarming van de aarde... Terwijl we over de pier liepen, zagen we de twee vuurtorens. Wit met een aquarel toren. De zon schitterde op het water, de meeuwen vlogen om onze oren en de zeilboten lagen achter de vuurtoren te wachten op… Wauw!! Omdat het zo’n helder weer was, moesten we Toronto aan de overkant van Lake Ontario kunnen zien liggen. Ik kneep mijn ogen samen en zag inderdaad de CN Tower. Zo gaaf! Hierna liepen we langs een speeltuin waar Erik en ik ons innerlijk kind even vrij lieten door te gaan schommelen. Vrijwel alle winkels in Port Dalhousie waren dicht vandaag, maar in de zomer worden er roeiwedstrijden gehouden op het meer. Ik weet zeker dat deze stad dan tot leven komt en gevuld is met toeristen/ plaatselijke inwoners die zich intrekken in de (vakantie)huizen gelegen aan het meer. Na al deze prachtige natuur in ons opgenomen te hebben, reden we verder naar de Niagara Falls. Het was de eerste keer dat ik de Falls zou zien met mooi weer! We kwamen dichterbij en ik keek mijn ogen uit; veel ijs was inmiddels verdwenen en het grauwe water had nu plaatsgemaakt voor helder aquarel water. Het leek wel een sprookje, zo mooi! En het werd nog beter, want even later rees er een regenboog over de watervallen. Kans dat ik dit nog eens meemaak, is klein, dus ik genoot 100% van dit uitzicht! Vervolgens liepen we richting Outback Steakhouse waar we de Fried Onion Ring hadden besteld, mét… bier. ’s Avonds heb ik nog met mama Suits en de film The Ugly Truth gekeken. Een meer dan geslaagde laatste dag!


13-03-2019

Vanochtend had ik eerst college, waarna ik mijn laatste lunch had met mama en Erik in Market Place. De laatste minuten die voorbij tikten, wat voelde dit gek… Ik heb deze week zo bewust en intensief met hun doorgebracht, dat het dit keer niet aan mij voorbij is gegaan. Ik ben mama en Erik ontzettend dankbaar voor dit prachtige cadeau. Het was fijn om hier een week met hun door te kunnen brengen. Even later volgde het afscheid, dat was wel moeilijk. Misschien was dit afscheid nog wel lastiger dan 2 maanden geleden. Gelukkig heb ik genoeg afleiding en gaat de flow van het dagelijkse leven weer verder.
Lieve mama en Erik, dank je wel voor alles en ik hou van jullie. En ook van jou lieve Yassie!! <3