25-28 Februari, 1-7 Maart, 2019

27-02-2019 

Woensdag was het dan zover, ik was best zenuwachtig, vooral omdat ik nu echt niet wist wat ik moest verwachten. De hele examen ervaring hier, is toch behoorlijk anders dan in Nijmegen. Je hoeft geen 30 minuten van te voren aanwezig te zijn én je hoeft niet je studentenkaart te laten zien als bewijs dat je deel kunt nemen aan het tentamen. Zoals ik eerder al zei, zijn de lokalen vrij klein en zit je net niet op iemand anders zijn schoot. Komt dit even goed uit tijdens een tentamen (no worries, ik zou niet durven). Kennelijk hebben ze hier het volle vertrouwen in de persoonlijke kennis van de studenten. Dit in tegenstelling tot Nijmegen waar ze studenten 3 meter van elkaar vandaan zetten. Het tentamen ging best goed naar mijn gevoel en inmiddels weet ik ook mijn cijfer: 7.9 (wordt uiteindelijk omgezet naar een Nederlands cijfer wat gelijk zal staan aan een 7). Voor hetzelfde vak moet ik 7 Maart een presentatie geven, dus na het tentamen had ik met één van mijn groepsgenoten afgesproken om een plan op te stellen en wat taken te verdelen.


28-02-2019

Vandaag was er een Country Theme Party in Isaac’s. Wie houdt er niet van een Taylor Swift, Johnny Cash of andere Nashville zanger(e)s op z’n tijd? Precies! Antonia en ik besloten hier samen naartoe te gaan, echter, we waren niet de enigen die uitkeken naar een goed line dance country feest. Er stond een hele rij. Na een half uur te hebben gewacht en niet veel in de rij te zijn opgeschoten, besloten we de avond maar af te sluiten met een warme chocomel van Tim Hortons. Dat was een goed alternatief. Volgende keer beter!


01-03-2019 / 02-03-2019

Welkom Maart 2019, de mooiste maand die er is! De maand waarin de wereld weer wat meer kleur krijgt, de vogels gaan fluiten en de temperatuur wat omhoog gaat. Gezien ik volgende week nog een tentamen heb, heb ik deze dagen vooral hard gestudeerd en de nodige opdrachten voor de uni gemaakt. Als kleine afleiding, ben ik met wat meiden op zaterdagavond naar de film ‘’Isn’t It Romantic’’ gegaan (super goede romcom!) waarna we de avond afsloten met chips en taart in Quarry View. Dit alles als verlaat verjaardagsfeestje van Diane.


03-03-2019

Tijdens readingweek kreeg Daniela te horen dat ze ijshockey kaartjes had gewonnen van de Niagara IceDogs vs. de Sarnia Sting. Ze had mij uitgenodigd om met haar mee te gaan als pre-verjaardagscadeautje, super lief!! Aangezien ik vandaag de dag nog niet naar een ijshockey wedstrijd was gegaan, ging ik al te graag met haar mee. We liepen het Meridian Centre in St. Catharines binnen en ik keek mijn ogen uit. Nog nooit eerder had ik met mijn eigen ogen een real life ijshockeybaan gezien. In het midden van de baan was het logo van de IceDogs duidelijk te zien en de tribunes torende boven de baan uit. Het was druk en er hing een positieve stemming van IceDogs fans (GO Niagara GO). We liepen langs een klein orkest dat de wedstrijd zou bijwonen met instrumentele aanmoedigingen. Eenmaal op onze plaats begon de wedstrijd al snel. Allereerst was er wat commerciële praat, waarna beide teams werden voorgesteld en het volkslied van Niagara klonk. 3, 2, 1, puk los, GO. Wow wat gaat het snel!! De adrenaline (en testosteron) steeg en dat was terug te zien in het spel. Al na 2 minuten gingen twee ijshockeyers met elkaar op de vuist. De IceDogs ijshockeyer zou hiermee begonnen zijn en moest als straf voor ‘’delay of the game’’ in een hokje zitten en kon dus 3 minuten niet deel uitmaken van het spel. Ondanks dat was het even later wel 1-0 voor de IceDogs en Daniela en ik juichten vrolijk mee. Mooi om te zien hoe zo’n wedstrijd voor eenheid kan zorgen en wij ons op zo’n moment toch wel een klein beetje Ontariaans (?) voelen. De chearleaders (ja die waren er ook) zetten hun dansje in, de mascotte sloeg hard op de ramen en de ijshockeyer die het doel had gemaakt, werd groots afgebeeld op de beeldschermen. De tijd verstreek en het leek goed te gaan, totdat de Sarnia Sting een comeback maakte en 1-3 voorstond. Een lichte ‘’boo’’ klonk. Maar de IceDogs bleven strijden en wisten er 3-3 van te maken. Pauze. Hierin werd het publiek vermaakt door ijshockeyende kleine kinderen. Zoals wij opgroeien met bijvoorbeeld tennis, groeien ze hier op met ijshockey. Hoe cool is dat?! Een kwartier later ging het weer verder. Tot op de laatste minuut bleef het een spannende wedstrijd, maar helaas liepen de ‘’echte’’ fans met gebogen hoofd naar buiten, want de IceDogs hadden verloren met 5-6. Het was zo gaaf om dit mee te maken en ik ben Daniela echt super dankbaar voor de uitnodiging!


04-03-2019 / 05-03-2019

Leren, leren, spinning, leren, ik weet het, super fun… Maar toen was het 5 Maart, een dag die de geschiedenisboeken ingaat. ’s Ochtends las ik een berichtje in de groepsapp; Yas wenste Erik veel plezier in London. Ik had niks in de agenda zien staan en kon mij niet herinneren dat Erik hiernaartoe zou gaan. Maar omdat Erik de laatste tijd toch vaker op reis gaat, ook naar London, verbaasde het mij niks dat hij nu ‘’weer’’ weg was. Maar goed ook! De dag ging voorbij en ’s middags had ik een meeting met Marcos, één van mijn groepsgenoten voor de Social Development presentatie. Naast dat we werkten aan onze presentatie, had ik een gesprek met hem over het Canadese zorgsysteem, hoe je hier (klinisch) psycholoog kunt worden en heeft hij mij de meest handige website ever gegeven. Dit is een site met alle universiteiten in Canada die een master aanbieden in Klinische Psychologie en hoe je hiervoor in aanmerking komt. Hier ga ik mij dus zeker in verdiepen. Marcos is geboren in Egypte, opgegroeid in Dubai en woont sinds vier jaar in Canada. Hij vertelde over zijn familie, zijn traditionele cultuur waar hij af en toe mee worstelt (als gay-man) en hoe hij zich inzet voor de LGBTQI+ gemeenschap op Brock. Het was erg bijzonder om zijn verhaal te horen. Om 21 uur zat ik nog in de bieb te leren, toen ik plots een hand op mijn schouder voelde. Ik draaide mij om en wie stond daar?! Erik!!! OMGGGGGGG, dit had ik never nooit verwacht. Dikke knuffel… Ik keek opzij en wie zat daar verborgen achter een stoel?! Mama!!! Waaaaat?! Dikke knuffel en tranen… Als ik eraan terugdenk, krijg ik een dikke lach op mijn gezicht. Mama en Erik zijn speciaal gekomen om op 9 Maart mijn 21e verjaardag te vieren. Dit is echt de beste verassing + cadeau ooit! Ik gaf ze een korte rondleiding door mijn uni en door Quarry View 13, waarna onze wegen zich voor slechts een paar uur scheidden.


06-03-2019

Vanochtend had ik mama en Erik uitgenodigd om met mij te ontbijten in Market Place. Het was super fijn om dit te kunnen doen en we hebben toen flink bijgekletst, waarna ik toch echt naar mijn college moest. Ja, ik heb gisterenavond meteen de nodige aanpassingen in mijn agenda gemaakt. Nu mama en Erik hier speciaal voor mij zijn, wil ik er wel zoveel mogelijk uithalen en maar al te graag tijd met hun doorbrengen. Dus wat ik kan missen, mis ik. Maar dit college dus niet. Gelukkig vermaakten mama en Erik zich in Walmart en de outlet, terwijl ik na mijn college mijn tweede midterm van Interpersonal Behavior had. Ook die ging naar mijn idee goed, maar ik moet nog even wachten op de uitslag. Na het tentamen liep ik naar mama en Erik toe, waar ik werd verrast met allerlei lekker eten uit Nederland: Appelstroop, stroopwafels, Knoppers, smeerkaas, chocolade truffels en roggebrood. Super lekker, dank je wel!!! Hierna reden we naar St. Catharines Downtown (in een super coole Mini Cooper!). Ik liet mama en Erik wat dingetjes zien, waaronder de beroemde Donut Shop, echter, ook op woensdag zijn de helft van de winkels dicht. Bier-tijd! In de Sportsbar genoten we van een Budweiser, waarna we bij een erg gezellig-natuurlijk-hipster Hamburger restaurant avond aten. Much appreciation!!


07-03-2020

De ochtend had ik doorgebracht met mama en Erik en wat gechilled in hun hotel. Tegen de middag moest ik toch echt naar de uni, want ik had een presentatie die ik moest geven voor Social Development. Hiervoor was ik nog met mijn groepsgenoten bijeengekomen om het een en ander door te spreken, zodat we in ieder geval op één lijn zaten. Ik was erg nerveus voor de uiteindelijke presentatie, maar het ging wel oké gelukkig. ’s Avonds ben ik met mama en Erik gaan eten bij Kelsey’s, mmmm. Morgen gaan we naar Toronto, waar Erik en ik, mama de stad zullen laten zien. Én waar we mijn verjaardag zullen gaan vieren. Ik heb er zin in!