21-25 Mei, 2019

21-05-2019

Na het ontbijt liepen we naar het Sculpture park, waarbij we ons bogen over de kunst die er stond. Tja, smaken verschillen. Wat gelach verder, liepen we door naar Pike Place Market, dé markt van Seattle. Die markt met dat beroemde café uit Sleepless in Seattle (Tom Hanks). Diezelfde markt waar het concept fish throwing is uitgevonden en waarbij om de hoek de bekende Gum Wall staat. Een muur die toeristen volhangen met, ja, gekauwde kauwgom. Uiteraard konden Rose en ik het niet laten om ook onze kauwgom bij te dragen. Vervolgens liepen we naar het waterfront, waar we lunch hadden naast de Big Wheel. Wat een rust hier en wat voelt deze stad goed aan. Na nog wat rond te hebben gelopen in de stad en de Space Needle van Seattle boven de gebouwen te zien uittorenen, liepen we weer terug naar huis.


22-05-2019

Tijd om weer te wandelen! We reden richting Cougar Mountain Regional Wildland Park. Hier hebben we de Shangri La Trail naar ‘’fantastic erratic’’ (glacier boulder) gelopen. Onderweg zag ik iets voor ons op het pad bewegen, de realisatie kwam pas later, maar het bleek een slang te zijn. Help! Eenmaal aangekomen bij dé rots die nog was overgebleven uit de ijstijd, besloten we dat dit onze plek was om te lunchen. Wat een stilte, met op de achtergrond het prachtige geluid van zingende vogels. Af en toe liepen er wat wandelaars langs, of beter gezegd, rennend. Ja, rennend weer terug de berg op. Als dat geen goals zijn, weet ik het ook niet meer. Jasper besloot er een voorbeeld aan te nemen en vertrok in een snelpas naar boven. Rose, Klara en ik namen echter de Tibbetts Creek Trail terug. Eventjes voelde ik mij Dora the Explorer aangezien we de takken uit ons gezicht moesten slaan. Maar mooi was het zeker! Fijn om weer terug in de natuur te zijn.


23-05-2019

Vandaag gingen Jasper, Rose en ik met z’n drieën op pad. We maakten een lange wandeling naar Discovery Park, een groot park aan de zee waar oude leger residenties staan. Eenmaal op het strand, viel mijn oog op een zeester. Wauw, ik had er nog nooit een gezien! Maar hij lag daar maar en tot mijn verdriet bleek de zeester te zijn overleden. Na de zeewind goed te hebben ingeademd, liepen we terug naar de wijk Fremont. Deze wijk heeft vele bezienswaardigheden, waaronder de Fremont Troll, Center of the Universe Signpost, Waiting for the Interurban en the Statue of Lenin. We zijn ze allemaal afgegaan waarna we bij een café avond hebben gegeten. Vervolgens ben ik de supermarkt ingegaan om wodka te halen (de rest was te jong haha), na 3 weken was het tijd voor alcohol. Maar voor het drinken geblazen was, liepen we met z’n vijven naar Kerry Park waar we onder het genot van live muziek de zonsondergang hebben aanschouwd – met als zijaanzicht de Space Needle. Wauw! Terug thuis was het tijd voor de waarheid, en ja, die is zeker naar boven gekomen na wat wodka. Het was zo gezellig en op dat moment was ik enorm dankbaar dat we op deze manier onze tijd in Seattle konden afsluiten.


24-05-2019

De laatste dag alweer. Time flies… Met Rose en Jasper liep ik naar het centrum van Seattle waar we de ferry naar Bainbridge Island hebben genomen. Op de ferry hadden we een prachtig uitzicht op de skyline van Seattle en bij aankomst belandden we in een heel klein, schattig dorpje. We liepen wat langs de winkels, werden geblessed door Boeddha: ‘’May peace be with you on your walk’’, maakten vrienden met een kat en een hond (de kat werd iets té afhankelijk) en bereikten uiteindelijk het strand. We zaten rustig onze boterham te eten toen ik mij besefte dat ik echt in vrede aan het genieten was van dit moment. Er was geen spanning, het water bewoog kalm op en neer en de zon scheen. Terug de ferry op was het tijd voor selfies. Met de skyline op de achtergrond probeerden Rose en ik de wind de baas te zijn, wat lichtelijk onmogelijk was haha. Maar de foto is er hoor! ’s Avonds zijn we met z’n vijven uiteten gegaan ter afsluiting van de fantastische roadtrip. Aangezien het International Film Festival in Seattle gaande was, besloten we naar de film Wild Rose te gaan. Het theater stond middenin Pine en Pike Street, dé uitgaans- (en LGBTQI+) straat van Seattle. Na afloop gingen we wat verward naar huis (film was in een sterk Schots accent) en meteen naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op om de auto terug te brengen naar Vancouver.


25-05-2019

Guten Morgen, Guten Morgen, Guten Morgen Sonnenschein. De laatste keer dat Jasper dit liedje afspeelde bij het opstaan. Hij bleef achter in Seattle, waar hij een aantal dagen met wat vrienden van thuis zou doorbrengen. Een toch wel emotioneel afscheid volgde, waarbij hij aangaf het lastig te vinden om afscheid te nemen van mensen. Daar kan ik mij compleet in vinden. Bijzonder, vier toch vrij onbekenden hebben 3,5 week continue met elkaar doorgebracht, met de nodige spanningen, maar ook veel gelach. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik deze reis met Jasper, Klara en Rose heb mogen maken en dat we samen prachtige dingen hebben mogen zien. De natuur blijft mij verbazen en ik kan niet wachten deze reis nog eens ver in de toekomst te mogen maken. Goed, ondanks enkele waarschuwingen, ging het oversteken van de Amerikaans-Canadese grens vrij gemakkelijk en na ook afscheid te hebben genomen van Rose (die ik later nog in Toronto, bij de Nijmeegse Vierdaagse en in Dublin zou zien – travel buddies for life), namen Klara en ik de ferry vanuit Vancouver naar Tsawwassen. Hier werden we opgewacht door een kennis van Klara die ons naar Victoria, Vancouver Island bracht. Aan het einde van de middag liepen Klara en ik via Thunderbird Park het centrum in. Wat een prachtige gebouwen en ook in deze stad voel ik mij ontzettend fijn. Je hebt geen idee dat je op een eiland zit, zo’n 1,5 uur van het vaste land!