21-27 Januari, 2019

21-01-2019 / 22-01-2019 / 23-01-2019 / 24-01-2019

Lieve allemaal,

Zoals jullie weten heb ik vrijdag de 25e tentamen, dus ik heb deze week met name hard geleerd, naast dat de colleges en seminars natuurlijk ook door gingen. Hiernaast ben ik op dinsdag weer naar de supermarkt gegaan waar ik het nodige groente en fruit heb gekocht, en wist ik een goede vraag te stellen (al zeg ik het zelf) tijdens mijn college van Social Development (waar de professor het antwoord niet op wist). Op woensdag zat ik tijdens de lunch toevallig tegenover een mevrouw bij wie ik ook in de klas zat tijdens de management workshop. Ik dacht dat ze iets van 25 was, maar kennelijk was ze al 35 en heeft ze een man en een kind. Ze komt oorspronkelijk uit China, heeft een aantal jaar in Australië gestudeerd en doet nu haar MBA op de Brock University. Ze was erg aardig en we hadden een goed gesprek. Ze heeft mij wat info gestuurd m.b.t. eventueel (vrijwilligers)werk. Dus dat ga ik maar even checken 😊 Op donderdag had ik college over de hulpmiddelen die worden geboden aan mensen met beperkingen. De AODA is een wet opgesteld in Ontario die probeert om de barrières die mensen met een beperking hebben, weg te nemen. Zij worden vaak als anders gezien, maar ze zijn uniek op hun eigen manier, net als iedereen op deze aardbodem dat is. Het grootste verschil is dat mensen met een beperking ''unconventional bodies'' hebben, zoals onze professor dat mooi zegt. Maar hierdoor hoeven zij nog niet buitengesloten te worden van de samenleving, wat als je inzoomt vaak gebeurt. Goed, de Overheid van Canada probeert vóór 1 Januari 2025 Ontario barrière vrij te maken, zodat ook mensen met unconventional bodies deel uit kunnen maken van de samenleving. Tijdens het college was ook het zoontje, Caleb, van de TA aanwezig. Hij heeft autisme, maar het eerste wat mij opviel was dat hij een hele fijne energie om zich heen heeft hangen en erg gevatte opmerkingen maakt haha. Het was dus een heel bijzonder college en ik hoop dat Ontario zijn doelen mag bereiken.


25-01-2019

Vandaag was het de dag! Tentamen! Het begon om 9 uur, maar Dan, de international officer, had om 8:45u nog steeds niet ons tentamen ontvangen. Ik begon al lichtelijk te stressen: Oh nee, straks heb ik ‘’voor niets’’ geleerd. Maar dit was onnodig, want zoals gepland, zat ik toch mooi om 9 uur achter mijn tentamen. Naar mijn idee ging het best goed, dus ik hoop dat er een mooi cijfer uitkomt. Direct na mijn tentamen had ik college, waarna ik met Cristina (Mexicaans), Daniela (Mexicaans), Saraí (Mexicaans), Cyril (Amerikaans), Antonia (Duits, maar studeert net als ik psychologie op de Radboud) en Diane (Frans) op weg was naar de Butterfly Conservatory, iets buiten de Niagara Falls. Erg leuk, we vormen nu een soort van groepje met z’n 7en en doen elke week wel wat leuks. Goed, 3 bussen en een Uber verder, bereikten we de conservatory. Het ligt op zo'n mooie locatie! In the middle of nowhere, en vandaag omgeven door sneeuw, zon en een prachtige lucht. Eenmaal binnen was het bloedheet, maar dat was met een reden: Vlinders kunnen zich beter ontwikkelen/overleven in een warme omgeving. Allereerst liepen we een ruimte binnen waar er een korte presentatie werd gehouden over hoe ze vlinders kweken (rups-cocon-vlinder). Erg interessant om dat proces te zien, maar ook wel vreemd. De biologen verzamelen de cocons, maken er een pin aan om deze vervolgens op te hangen in een bepaalde kooi. Met als uitkomst een prachtige vlinder. Ik heb altijd een sterke mening gehad over de mens die zich bemoeit met de natuur. Oké, bepaalde vlinders sterven uit en op deze manier worden ze behouden, maar toch. Dit zijn van die gedachtestromen die dan door mij heen gaan... Na de presentatie openden we de deur en de vlinders vlogen ons letterlijk om de oren. Overal waar ik keek, zag ik ze. Van vlinders die lijken op motten, tot prachtig grote blauw/ zilveren vlinders, tot vlinders met een klaproos (zo leek het) op hun vleugels. Het voelde even alsof ik door een tropisch paradijs heen liep. De vlinders landden ook overal, op mensen, op het wandelpad, fruit, rondom de waterval. Na alles goed in mij op te hebben genomen, namen we de Uber terug naar de Niagara Falls. Hier hebben we gegeten bij Kelsey’s en omdat de helft van de meiden Mexicaanse is, besloten we als voorgerecht 1x nacho’s te bestellen. En dan even voor de vergelijking, dat is 3x de portie nacho’s van ’t Hart!! Het was super lekker! Tijdens het eten hadden we leuke gesprekken en het was de eerste keer dat ik echt ervaarde: Ik voel mij op mijn gemak/ mijzelf met deze mensen om mij heen. Rond een uur of 20 liepen we terug de kou in, het sneeuwde en het was -20 graden, om via het park met al zijn mooie verlichting en kerstengelen, het vuurwerk boven de bevroren Niagara Falls te zien. Terwijl beamers verschillende kleuren op de falls schenen (waardoor het water roze leek), begon het vuurwerk. Wauw!! Het was de laatste vuurwerkshow van dit seizoen en een spetterende afsluiting van deze mooie dag.