11-15 Mei, 2019

11-05-2019

Vandaag reden we vanuit Lake Louise, wat al in Banff National Park ligt, naar Banff. Eenmaal aangekomen deden we wat boodschappen voor de lunch waarna we de stad gingen verkennen. In tegenstelling tot Jasper is dit écht een stad. We werden overspoeld met toeristen. Nu weten we ook waar de mensen op vakantie naartoe gaan. Hoe leuk ik het ook vond om door deze levende stad te lopen, na alle rust en mooie natuurgezichten merkte ik toch dat ik mij daar prettiger voelde. Bijzonder, omdat ik over het algemeen wel een ‘’stadsmeisje’’ ben. Goed, we liepen richting de Bow Falls, wat meerdere watervallen boven elkaar zijn en samen een soort van rivier vormen. Er was een strand waar kindjes aan het spelen waren, mensen waren aan het BBQ’en en anderen kanoden. Na in het park te hebben geluncht, hebben we nog een ijsje gehaald bij Cow Icecream, welke volgens toeristen in de top 20 van beste ijszaken van de hele wereld staat. Ja, daar kan ik mij wel in vinden. Klara besloot om in het park te gaan chillen, terwijl Rose, Jasper en ik nog wat gingen ‘’hiken’’. Zo liepen we onder andere naar een punt waar we een prachtig uitzicht hadden over niet alleen de stad, maar ook het Fairmont Banff Springs Hotel. Wauw, Yas, als je ooit nog eens op een mooie plek wilt werken! Terwijl we rondliepen, zagen Rose en ik de kans om eens aan Jasper te vragen hoe hij het vond om met drie meiden te reizen. Leuk, maar… Het kwam erop neer dat hij wat mannelijke energie miste. Daarnaast noemde hij wat dingen op waar we alle vier tegenaan lopen, dus dat was wel bijzonder dat we dat dus allemaal zo ervaren (vb. geen keuze kunnen maken in de supermarkt). Nu moeten we het er nog met elkaar over hebben, maar dat gebeurt telkens niet. Dat is wel mijn leerpunt en nogmaals bevestiging: Ik mag leren confronteren. Na de hike liepen we terug naar Klara en reden we naar ons hotel in Canmore, een half uurtje van Banff vandaan.


12-05-2019

Ook in Banff bleken er een aantal plekken gesloten te zijn wegens de sneeuw. De front office manager van ons hotel vertelde welke meren er wel open waren en deze besloten we vandaag dan ook te bezoeken. We reden via het Spray Lakes Reservoir naar Grassi Lakes. Het was een prachtige, warme dag. En na een stevige hike van een uurtje, kwamen we bij de Grassi Lakes uit. Ik keek mijn ogen uit vol verbazing. Eén woord schoot mij te binnen: WAUW! Het water was zó aquablauw! We liepen eromheen en beklommen wat stenen, zodat we uitzicht hadden over het meer en een deel van het verdere landschap. Ondertussen waren er bergbeklimmers die de steile rotswanden probeerden te overwinnen. Wat een spectaculair gezicht! Nadat we al dit pracht in ons hadden opgenomen, onze lunch hadden gegeten en, wat later bleek voor de laatste keer TRIP te hebben gevormd, reden we richting Banff. Hier heb we, op advies van de Lonely Planet, gegeten bij een ‘’cowboy restaurant’’ genaamd Wild Bill’s Legendary Saloon. Het was een écht Amerikaans restaurant, meer kan ik er niet van maken haha. Eenmaal weer terug in ons hotel, gingen Rose, Jasper en ik zwemmen in het zwembad van ons hotel waar ook een glijbaan was. We hadden echt heel veel plezier!


13-05-2019

Vandaag reden we weer naar Banff en maakten we een hike naar Tunnel Mountain. Deze hike was erg pittig vooral, omdat het best wel heet was. Jasper rende zowat de berg op, terwijl wij erachteraan sjokten. Op een gegeven moment zag ik trouwens dat er een meneer was die de berg meerdere malen op en af rende. Volgens mij was hij aan het oefenen voor een marathon – ik doe het hem niet na. Goed, uiteindelijk bereikten ook wij de top en we hadden hier een prachtig uitzicht over de hele stad. We zaten op een rots te genieten van het uitzicht, toen het opeens begon te regenen. Hierdoor liepen we snel terug naar beneden om vervolgens door te rijden naar Banff Hot Springs. Hot Springs zijn een bekende attractie in de Rocky Mountains, dus we wilden deze graag eens ervaren. Ik stelde mij het voor zoals de Blue Lagoon in IJsland, maar toen we aankwamen bleek niks van dit beeld te kloppen. Het was gewoon een buiten zwembad dat werd opgewarmd tot 40°C. De termen bleken helaas nog gesloten te zijn. Desalniettemin hebben we wel genoten van het warme water met wat frisse wind zo af en toe. In de avond zijn we uiteten geweest in een plaatselijk restaurant in Canmore, genaamd Tavern 1883. Een super leuk, knus restaurant waar we heerlijk hebben gegeten en een potje hebben gekaart. Hierna zijn we door gegaan naar een kroeg, waar we nog wat hebben gepoeld en getafelvoetbald.


14-05-2019

De laatste ochtend in Canmore was alweer aangebroken. Na eerst te hebben hardgelopen met Klara, zaten we vervolgens in de auto op weg naar Banff, waar we hadden afgesproken met Eliza. Eliza studeerde ook aan de Brock University en was toevallig op dat moment in Banff. Na haar dus weer even gezien en gesproken te hebben, reden we door naar Lake Louise, omdat er geruchten gingen dat al het sneeuw en ijs was gesmolten en we dus het blauwe water zouden kunnen zien. Uhm… Dat liep uit op een teleurstelling. Het is in ieder geval een reden om ooit een keer terug te gaan in de zomer, zodat ik ook al het mooie blauw en het kanoën op de meren kan ervaren. Hiermee sloten we dan ook meteen onze tijd in de Rocky Mountains af. Bye bye mooie natuur, heel erg bedankt voor wat ik allemaal heb mogen zien en ervaren! Na de bergen en de frisse lucht nog een laatste keer in mij te hebben opgenomen, reden we de Rocky Mountains uit om vervolgens een tussenstop te maken in Revelstoke. Op de een of andere manier waren we vandaag allemaal een beetje stil/ geïrriteerd wat de situatie een beetje gespannen maakte. Dus toen we een rondje gingen lopen door National Park Revelstoke, hing er een zware stilte boven ons hoofd. Tijdens de wandeling ben ik er in ieder geval achter gekomen dat Revelstoke het huis is geweest van indigenous people en dat de stad daarom ook probeert om de natuur te beschermen. Tegelijkertijd viel het mij op dat de natuur hier zo groen is, toen het kort daarop begon te regenen, verbaasde mij dit ook helemaal niks meer. Aan het einde van de wandeling hebben we nog wat boodschappen gedaan, waarna Klara en ik in het hostel hebben gekookt: Paprika en courgette gevuld met couscous. Het was super lekker! Jasper zei dan ook dat we goed hadden gekookt. Klara en ik keken elkaar aan, zei hij dit nou echt?! Een grote glimlach verscheen op ons gezicht – hij had het echt gezegd, voor de eerste keer!


15-05-2019

De laatste dag in Canada, voordat we de oversteek naar Amerika zouden gaan maken. Inmiddels had de kou plaatsgemaakt voor warm weer, waardoor ik langzaam voorbereid werd op een ander land: Amerika. We arriveerden tegen het middaguur in Kelowna, waar we incheckten in het Samesun Hostel (aanrader – blijkbaar is het een keten). Snel lazen we een boekje door waarin een aantal hikes stonden aangeraden. We kozen ervoor om de Boucherie Trail in West-Kelowna te lopen. In een hempje en korte broek begonnen we aan onze hike naar de top van Mount Boucherie, een 60 miljoen jaar oude vulkaan. Het was een vrij stevige klim, maar na al die weken oefenen, kon ik dit 100% aan! Verder heb ik de afgelopen weken geleerd wat te doen als ik oog in oog met een beer zou komen te staan. Maar wat ik moest doen bij een interactie met een slang – geen idee. Ja, slangen… Aan het begin van de hike werden we duidelijk attent gemaakt op de mogelijke aanwezigheid ervan. Om eerlijk te zijn, is dit het enige dier waar ik écht bang voor ben, dus ik hoop dat dit contact mag uitblijven. Goed, dik een uur later bereikten we de top van de berg en hadden we een prachtig uitzicht over Okanagan Valley. Hier hielden we een korte fotoshoot waarna we een andere weg naar beneden namen. Dit was niet de beste beslissing ooit, gezien dit pad uit veel losse kiezels bestond. Hierdoor was het moeilijk om grip te houden en niet rollend naar beneden te komen. Met de nodige concentratie en zweetoksels bereikten we uiteindelijk weer onze auto, zonder een slang te zijn tegen gekomen. We reden terug door de First Nation Bank, waar indigenous people wonen en belangrijke figuren/dieren/attributen uit hun cultuur zijn tentoongesteld. Jasper en Rose hadden behoorlijke trek, dus zij besloten terug naar het hostel te gaan om voor ons te koken en zelf alvast te eten, terwijl Klara en ik door Kelowna liepen. Nu we er toch waren, wilden we ook graag wat van de stad zien. Kelowna is echt een aanrader! Aan het water, omgeven door prachtige bergen. Het is volgens mij een chique en rijke stad, waar ik graag nog eens naar terug zou gaan om meer te kunnen zien. Terwijl Klara en ik rondliepen en opzoek gingen naar de hoogtepunten van de stad, raakten we in een erg goed gesprek. Over het leven, onszelf, de ontwikkeling die we doorgaan en de dingen die we over onszelf hebben geleerd maar nog mogen ‘’veranderen’’. We gingen zitten op een stijger aan de rand van het water, waar we luisterden naar het geluid van het water. Rust. Vervolgens liepen we via een botanische tuin, een golfbaan, jongeren van 16 die stiekem alcohol probeerden te drinken (wat dus niet helemaal lukte) weer terug naar ons hostel. Hier aten wij nog wat en sloten we de dag af met een kaartspel en een geboekte Airbnb in Seattle.